Na początek ... rozmiary i kształty
Im większe mieszkanko tym lepsze. Szynszyla jest dużym zwierzątkiem i potrzebuje wiele przestrzeni. Minimalne rozmiary dla jednego osobnika to 80/60/50. To naprawdę najmniejsza. Dla większej ilości zwierzątek stopniowo lokum powinno być coraz większe. Niby niekonieczne, ale bardzo fajne i przydatne są drewniane półeczki. Szynszyla może na nie wchodzić. Zwiększa to przestrzeń i jednocześnie zapewnia naszemu pupilowi miejsce do spania lub jedzenia. Podstawowe warunki
Podstawowe warunki (oprócz wyżej omówionych już rozmiarów), które musi spełniać każda klatka to:
- Nie powinna ona mieć pomalowanych prętów.\
- Musi mieć co najmniej dwie pary drzwiczek (w przypadku klatki bez poziomów wystarczą jedna, ale w miarę wyśrodkowanym miejscu), aby pupila łatwo było w razie potrzeby wyciągnąć.
- Drzwiczki te powinny być na tyle duże, aby zwierzak się w nich mieścił (swobodnie!) i aby przechodziła przez nie miseczka z jedzeniem i ewentualnie piaskiem.- Kuweta powinna być szklana lub plastikowa. Absolutnie nie metalowa, gdyż może bardzo łatwo zostać zniszczona przez mocz.
Co w klatce znaleźć się powinno, czyli wyposażenie
- Trociny/granulat i siano są niezbędne. Granulat lub trociny maja za zadanie wchłaniać mocz, siano zaś służy do budowania gniazd i jest podstawowym składnikiem w diecie szynszyli.
- Kryjówka (tzw. Domek) ma służyć szynszyli do ukrycia się w razie jakiegoś niebezpieczeństwa, a także spania i chronienia się przed słońcem. Taka kryjówka może być z drewna, porcelany (uwaga na ostre krawędzie!) lub tektury (krótkotrwała). Najbardziej polecam tą pierwszą. Domek powinien być na tyle duży, by zwierzę (lub większa ich ilość) mogło do niego wejść i miało trochę przestrzeni. Pamiętajmy tez o odpowiednio sporym wejściu.
- Miska na pokarm. Musi być ciężka lub dobrze przymocowana (ale nie na stałe, bo trzeba ja myć co najmniej co kilka dni). Jeżeli będzie za lekka szynszyla z łatwością ją przewróci.
- Miska z piaskiem. Może znajdować się ona w klatce. Podobnie jak ta na pokarm powinna być ciężka oraz ... odpowiednio duża, by milusiński swobodnie się w niej wytarzał, czyszcząc futerko.
- Konary, z których szynszyla będzie obgryzała korę „piecząc dwie pieczenie na jednym ogniu” : podje sobie trochę zdrowej żywności i spiłuje rosnące ząbki. Jednak zanim przyniesiemy gałęzie skorzystajmy z artykułu i dowiedzmy się, które drzewka nie sa trujące dla naszych podopiecznych.
- Wapno, które tak jak konary ma zastosowanie w diecie jak i higienie (piłowanie ząbków i pazurków).
Miejsce na klatkę
Miejsce, w którym będzie stała klatka nie może być przypadkowe. Wręcz przeciwnie : trzeba je starannie wybrać. Szynszyla prowadzi nocny tryb życia dlatego trzeba wybrać dość spokojny i cichy zakątek, w którym nie będzie narażona za dnia na hałasy i nadmierny stres. Mieszkanko puchatych lokatorów musi też znajdować się w miejscu nie narażonym na przeciągi i ostre słońce. Temperatura nie powinna przekraczać 25 stopni Celsjusza.
Higiena
Raz dziennie myjemy poidełko, pojemnik na karmę. Sprzątamy niedojedzone resztki pokarmu, przesiewamy piach przez gęste sitko, jeżeli pojemnik z nim na stałe jest w klatce.
Raz lub dwa razy w tygodniu wymieniamy podściółkę, czyścimy kuwetę i zabieramy elementy takie jak tekturki i szmatki, wymieniając je na nowe, gdyż łatwo nasiąkają moczem.
Raz na dwa tygodnie czyścimy całą klatkę, przecieramy pręty.
* Przy myciu kuwety i całej klatki używamy jedynie ciepłej i gorącej wody. Możemy sobie darować detergenty.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz